Cytologia

 0    109 Fiche    kirjava02
скачать mp3 басу ойын өзіңді тексер
 
сұрақ język polski жауап język polski
Najmneijsze i największe kom. organizmu
оқуды бастаңыз
najmniejsze - kom. ziarniste móżdżku, największe - kom. mięśni szkieletowych i jajowe
Funkcje błony komórkowej
cd
оқуды бастаңыз
1) wytycza granice komórki 2) uczestniczy w przenoszeniu sygnałów ze środ. zewnętrzenego do wnętrza, 3) umożliwia łączenie się kom. ze sobą i z macierzą pozakomórkową,
4) kieruje transportem z i do komórki, 5) odgrywa rolę w różnicowaniu się komórek oraz tworzeniu narządów i tkanek
Cechy błony komórkowej
оқуды бастаңыз
asymetryczność, dynamiczność, elastyczność, selektywność
Asymetrycznośc błony komórkowej
оқуды бастаңыз
lipidy, biała i węglowodany są umieszczone nierównomiernie w błoni i po obu jej stronach
Dynamiczność błony komórkowej
оқуды бастаңыз
składniki błony ulegają ciągłej wymianie oraz niesustannie zmieniają swoje położenie
Jakie ruchy wykonują białak w błonie
оқуды бастаңыз
wymieniają się miejscami w płaszczyźnie błony oraz między jej warstwami oraz ruchy obrotowe
Jakie ruchy wykonują lipidy w błonie
оқуды бастаңыз
ruchy boczne, ruchy obrotowe, przejście poprzeczne
Elastyczność błony
оқуды бастаңыз
umiejętność dopasowania się do kształtu komórki i do otoczenia, zdolność do wykonywania endo i egzocytozy
Selektywność błony
оқуды бастаңыз
kontrola wybiórczego przemieszczania się substancji przez błonę
Podział białek błony
оқуды бастаңыз
integralne i peryferyjne
Białka integralne
оқуды бастаңыз
ściśle związane z błoną; transbłonowe kontaktują się ze środowiskiem wewnętrznym i zewnętrznym komórki
Białka peryferyjne
оқуды бастаңыз
nietrwale związane z powierzchnią błony za pośrednictwem wiązań jonowych lub białek integralnych np. fibronektyna i spektryna
Spektryna
оқуды бастаңыз
wzmacnia wewnętrzną powierzchnię błony
Fibronektyna
оқуды бастаңыз
wzmacnia powierzchnię zewnętrzną błony
Rola białek błonowych
cd
оқуды бастаңыз
wzmacniają błonę komórkową, uczestniczą w tworzeniu połączeń międzykomórkowych oraz łączeniu elementów cytoszkieletu z błoną komórkową oraz macierzą pozakomórkową;
pełnią funkcje receptorowe (reakcja na bodźce), uczestniczą w transporcie między kom. a środowiskiem
Lipidy - cechy
оқуды бастаңыз
nadają błonie płynność i elastyczność, mają charakter amfipatyczny, warstwy ściśle do siebie przylegają, mają postać cieczy oleistej
Czynniki wpływające na płynność błony
d
оқуды бастаңыз
ilość podwójnych wiązań, długość łańcuchów, liczba cząsteczek cholesterolu
im łańcuchy dłuższe, bardziej nasycone i bogatsze w cholesterol, tym mniej płynna jest błona
Funkcje lipidów
оқуды бастаңыз
stanowią barierę dla cząstek hydrofilnych, przepuszczają małe cząstki np. CO2, O2, C2H5OH
Podział lipidów
оқуды бастаңыз
fosfolipidy, glikolipidy, cholesterol
Fosfolipidy
оқуды бастаңыз
Fosfoglicerydy, fosfatydyloseryna, fosfatydyloetanolamina, fosfatydylocholina, fosfatydyloinozytol
Glikolipidy
opis
оқуды бастаңыз
gangliozydy, cerebrozydy
powierzchniowe, połączone trwale
cholesterol
оқуды бастаңыз
steryd, częstki krótkie, spłaszczone i sztywne, usztywnia błonę i zmniejsza jej przepuszczalność
Węglowodany w błonie
оқуды бастаңыз
wiążą się z lipidami WYŁĄCZNIE na zewnątrz błony, wzmacniają ją od zewnątrz, odgrywają rolę w komunikacji międzykomórowej, WARUNKUJĄ IMMUNOGENNOŚĆ
Zawartość skąłdników błony
оқуды бастаңыз
białka - około połowa masy, lipidy - blisko połowa masy; węglowodany - ok. 5%
Cytozol - % objętości komórki
оқуды бастаңыз
ok. 55%
Struktury obecne w cytozolu
оқуды бастаңыз
organella, rybosomy, kompleksy enzymatyczne, wtręty komórkowe, elementy cytoszkieletu
Białka w cytozolu
оқуды бастаңыз
20% masy, głóównie enzymatyczne
Rekacje zachodzące w cytozolu
оқуды бастаңыз
glikoliza, glikoneogeneza, synteza kw. tłuszczowych, aminokwasów, sacharydów i nukleotydów
Funkcje cytoszkieletu
cd
оқуды бастаңыз
1) utrzymywanie sztywnośći i kształtu komórki, 2) przeciwdziałanie trwałym odkształceniom, 3) stabilizacja połączeń międzykomórkowych, 4) oddziaływanie na zmianę położenia komórek i ich migrację
5) transport wewnątrzkomórkowy, 6) ruchy cytoplazmy, 7) rozmieszczenie organelli i podział chromosomów, 8) endo i egzocytoza
Rodzaje włókien cytoszkieletu
оқуды бастаңыз
mikrotubule, filamenty pośrednie, mikrofilamenty
Wymiary i wygląd mikrotubul
оқуды бастаңыз
25nm średnicy; długie, proste, puste w środku cylindry tworzące wiązki; jeden koniec przy centrum organizacji mikrotubul
Budowa mikrotubul
оқуды бастаңыз
Białko tubulina (dimer) - podjednostki alfa i beta
Centrum organizacji mikrotubul
оқуды бастаңыз
centrosom i ciałka podstawne wici i rzęsek
Za co odpowiadają białka na zewnątrz mikrotubul
оқуды бастаңыз
za kondensację dimerów, depoilimeryzację i łączenie się z innymi strukturami tzw. MAP
MAP
оқуды бастаңыз
białka towarzyszące mikrotubulom - kinezyna, dyneina, MAP-dynamina
kinezyna, dyneina
оқуды бастаңыз
białka MAP, uczestniczą w przemieszczaniu organelli względem mikrotubul
MAP-dynamina
оқуды бастаңыз
łączy mikrotubule w pęczek i przesuwa je względem siebie
Co dzieje się na końcach + i - mikrotubuli
оқуды бастаңыз
(+) dimery kondensują ze sobą; (-) depolimeryzacja mikrotubul na dimery
Polimeryzacja mikrotubul
оқуды бастаңыз
najtrudniej łączą się jednostki tubuliny na początku formowania mikrotubul; dołączanie tubuliny do istniejących mikrotubul jest łatwiejsze
Substancje zaburzające polimeryzację
оқуды бастаңыз
kolchicyna, winblastyna, winkrystyna
Role mikrotubul (4)
оқуды бастаңыз
Budują wrzeciono kariokinetyczne, centriole; uczestniczą w transporcie i przemieszczaniu organelli oraz poruszaniu się komórek
Filamenty pośrednie - lokalizacja
оқуды бастаңыз
najliczniejsze w nabłonkach jednowarstwowych płaskich (naskórek, jama ustna, przełyk, pochwa, przednia powierzchnia rogówki)
Opis filamentów pośrednich
оқуды бастаңыз
najwytrzymalsze elementy cytoszkieletu; przyczepiają się do desmosomów, stamtąd tworzą sieć w całej cytoplazmie; współtworzą blaszkę jądrową; postać spiralnie skręconych sznurów
Organizacja filamentów pośrednich
оқуды бастаңыз
monomer -> dimer -> tetramer -> protofilament -> protofibryla -> filament właściwy
Typy filamentów pośrednich
оқуды бастаңыз
cytokeratynowe, wimwntynowe, gliofilamenty, neurofilamenty, laminy jądrowe
Filamenty cytokeratynowe
оқуды бастаңыз
w kom. nabłonkowych; typy I (keratyna kwaśna) i II (keratyna zasadwa i obojętna)
Filamenty wimentynowe - występowanie; masa homodimerów
i wimentynopodobne
оқуды бастаңыз
1. fibroblasty, 2. sródbłonek, 3. komórki mięsniowe gładkie; 54kDa
białko desmina, łączy ze sobą miofibryle; om. mięśniowe; peryferyna w PUN
Występowanie gliofilamentów
skład
оқуды бастаңыз
kom. glejowe
wimentyna i GFAP (kwaśne glejowe bialko fibrylarne)
neurofilamenty - występowanie
typy białek w neurofilamentach
оқуды бастаңыз
perikarion i wypustki komórek OUN
1) neurokeratyny L (niska masa cz.); 2) Neurokeratyny M (średnia m.cz.); 3) neurokeratyny H (duża m.cz.)
Laminy jądrowe
skład
оқуды бастаңыз
tworzą blaszkę jądrową po wewnętrznej stronie kariolemmy, wiążą chromatynę z kariolemmą, stabilizują pory; wszystkie kom. jądrowe
polipeptydy A, B i C
Średnica i występowanie mikrofilamentów
funkcja
оқуды бастаңыз
6nm; cały obszar cytoplazmy, najwięcej pod błoną kom. tzw. kora aktynowa
przeciwdziała odkształceniom
Aktyna - ile aminokwasów
Izoformy w komórkach
оқуды бастаңыз
375 w polipeptydzie
Izoforma alfa - mięśnie szkieletowe (ok 20% masy komórki); Izoformy beta i gamma - pozostałe komórki (ok. 5% masy całkowitej białek)
Budowa monomeru aktyny
Polarność
оқуды бастаңыз
białko globularne - G-aktyna -polimeryzacja-> F-aktyna -2x-> mikrotubule
szybciej rosnący koniec (+) i wolnorosnący koniec (-)
Kiedy koniec agregacji włókien
kiedy demontaż włókien aktynowych
оқуды бастаңыз
po napotkaniu białka blokującego
wysokie stężenie Ca2+ oraz białka gensoliny
Funkcje filamentów aktynowych
cd
оқуды бастаңыз
1) mechaniczna podpora błony komórkowej, 2) uczestnictwo w ruchu i migracji komórek, 3) rola w endo i egzocytozie oraz wędrówce pęcherzyków egzocytarnych
4) umożliwiają rozdział komórki na dwie potomne, 5) udział w tworzeniu połączeń komórkowych
Amanityna i falloidyna
оқуды бастаңыз
peptydowe toksyny muchomora sromotnikowego, wiążą filamenty aktynowe, dorpowadzając do utratu funkcji i kształtu hepatocytów
Czynniki wpływające na polimeryzację wł. aktynowych
Białka wpływające na polimeryzację
оқуды бастаңыз
1) receptory błonowe, 2) obecność białek, 3) ATP, 4) jony K+ i Mg2+
1. alfa-aktynina, 2. spektryna, 3. profilina, 4. fimbryna, 5. fascyna, 6. filamina, 7. tymozyna
Centriole
Lokalizacja
оқуды бастаңыз
elementy uczestniczące w podziale komórki, każda komórka ma dwie centriole
W okresie międzypodziałowym w sąsiedztwie błony jądrowej, w trakcie podziału na biegunach komórki
Wygląd centrioli
Budowa
оқуды бастаңыз
wale o wymiarach 150nm średnicy i 500nm długości
9 tripletów krótkich mikrotubul ułożonych koncentrycznie, połączonych białkami fibrylarnymi
Rola centrioli
оқуды бастаңыз
uczestniczą w tworzeniu wrzeciona kariokinetycznego oraz ciałek podstawnych w mogawkach
Błona jądrowa
Blaszka jądrowA
оқуды бастаңыз
dwuwarstwowa, każda warstwa o grubości 5-8nm; nukleopory o niestałym położeniu
Pylega do wewnętrznej warstwy błony, stabilizuje nukleoporyny, utrzymuje kształt jądra i organizuje chromatynę
Nukleopory
karioplazma
оқуды бастаңыз
cylinder zbudowany ze 100-200 białek, zamknięty przeponą, przepuszcza cząstki o masie do 40kDa
wypełnia jądro, zawiera chromatynę, jąderko, ciałka jądrowe i macierz jądrową
Gdzie występują dwa jądra w komórce?
оқуды бастаңыз
1. komórki szpiku kostnego, 2. komórki kosmówki, 3. hepatocyty wątroby, 4. mięśnie sercowe i szkieletowy
Chromatyna jądrowa
funkcje białek
оқуды бастаңыз
interfazowa postać chromosomów, zbudowana z DNA, białek histonowych(zasadowe) i niehistonowych (kwaśne/zasadowe)
synteza i modyfikacja kwasów, funkcja strukturalna, wpływ na ekspresję genów
Jąderko
funkcja, cechy
оқуды бастаңыз
nieobłoniona kolista struktura zlokalizowana w jądrze komórkowy, zaliczane do najmneijszych organelli, scalane siłami van der Waalsa i wiąz. wodorowymi
wytwarzanie składników rybosomów; uwidaczniają się w interfazie, znikają lub pojawiają się w zależności od metabolizmu,
Gdzie jest nawięcej jąderek
оқуды бастаңыз
w kom. przeprowadzających procesy metabliczne (do 25% jądra), w katabolicznych - mało lub brak
jakie struktury znajdują się w jąderku?
оқуды бастаңыз
1. chromatyna jąderkowa, 2. ziarna nukleoprotein - białko B23, 3. wókienka, 4. białka, a) białko B23, b) nukleolina, c) fibrylaryna, 6. polimeraza RNA I
Chromatyna jąderkowa
оқуды бастаңыз
odtwarza jąderko po podziale, kodony tRNA i rRNA, podczas podziałów włącza się do chromosomów 13,14,15,21,22
Ziarna
włókienka
оқуды бастаңыз
prekursory rybosomow, zbudowane z nukleoprotein, zlokalizowane obwodowo, składnikiem jest białko B23
RNA i białka, rozpadają się na ziarna
Jaka jest funkcja biaka B23?
оқуды бастаңыз
transport podjednostek rybosomów do cytoplazmy
Jaka jest funkcja nukleoliny?
оқуды бастаңыз
rozpraszanie składników jąderka w interfazie oraz regulacja transkrypcji
Jaka jest funkcja fibrylaryny?
оқуды бастаңыз
uczestniczy w obróbce pre-mRNA, rozpoczyna wycinanie intronów
Szorstka siateczka śródplazmatyczna
ryboforyna
оқуды бастаңыз
cysterny lub kanaliki o grubości 5-6nm i związane z nią rybosomy, połączona z zewnętrzną powierzchnią kariolemmy
łączy robosomy z RER
Funkcja RER
оқуды бастаңыз
wytwarza białka na eksport (przeciwciała, enzymy, hormony), magazynowane są w kanalikach siateczki -> do a. Golgiego -> modyfikacja i wydzielenie
Budowa rybosomów
rola rybosomów
оқуды бастаңыз
45% rRNA i 55% białka
katalizowanie syntezy białek
Występowanie rybosomów
powstawanie rybosomów
оқуды бастаңыз
na terenie cytoplazmy jako wolne; związane z RER; w macierzy mitochondrialnej
podjednostki w jądrze, skąd przez nukleopory przedostają się na teren cytoplazmy, gdzie łączą się w obecności Mg2+ i mRNA
Rybosom - podjednostki
Stała Svedberga
оқуды бастаңыз
Większa - 60S i mniejsza - 40S (cały rybosom - 80S)
określa szybkość opadania cząstek w trakcie ultrawirowania, zależna od masy i kształtu cząstek
Budowa dużej podjednostki rybosomu
Budowa małej podjednostki rybosomu; budowa rybosomu mitochondrialnego - dużej i małej podjednostki
оқуды бастаңыз
wielocząsteczkowy rRNA - 20S/5000 nukleotydów; rRNA - 5,8S/160 nukl; małocząsteczkowy rRNA - 5S/120 nukl. + 50 białek
RNA 18S/2000 nukleotydów + 33 białek; mitochondrialny 50S/30S
Zadanie większej podjednostki rybosomu
Zadanie mniejszej podjednostki rybosomu
оқуды бастаңыз
wytwarzanie wiązania peptydowego za pomocą syntetazy peptydylowej - wydłuża łańcuch polipeptydowy; łączenie rybosomu z RER
dopasowanie antykodonu tRNA do kodonu mRNA zgodnie z zasadą komplementarności
Tworzenie białek przez rybosomy
оқуды бастаңыз
Rybosomy RER - białka na eksport, enzymy lizosomalne i białka błonowe organelli, rybosomy wolne - na użytek własny komórki
Sieteczka gładka - wygląd
Występowanie SER
оқуды бастаңыз
system błon w postaci anastomozujących ze sobą kanalików, połączone z błonami siateczki gładkiej i szorstkiej, powstaje w wyniku utraty rybosomów przez RER
komórki kory nadnerczy, wątroby, śródmiąższowe jądra, ciałka żółtego i pęcherzyka Graafa oraz kom. mięśniowe - wiązanie jonów Ca2+
Reakcje zachodzące w siateczce gładkiej
cd
оқуды бастаңыз
glikogenoliza, synteza i magazynowanie tłuszczów obojętnych i trójglicerydów, synteza fosfolipidów błon kom., sterydów
, magazynowanie jonów wapnia i magnezu (kalsekwestryna), detoksykacja
Sposoby detoksykacji
оқуды бастаңыз
poprzez stworzenie rozpuszczalnych soli z grupami siarczanowymi lub glukuronowymi LUB za pośrednictwem cytochromu P450 w błonie SER
Aparat Golgiego - wygląd
Czym są pęcherzyki i wakuole?
оқуды бастаңыз
skondensowane diktiosomy w pobliżu jądra komórkowego, dzielące się na cysterny bliższe/cis (biegun formowania), pośrednie i dalsze/trans (biegun dojrzewania) + pęcherzyki + wakuole
pęcherzyki - prekursory lizosomów; wakuole - przekształcają się w pęcherzyki wydzielnicze
Co dzieje się na terenie cystern bliższych?
оқуды бастаңыз
sortowanie białek na te, które wrócą do RER oraz te, które przemieszczą się ku cysternom trans a. Golgiego
Co wskazuje na powiązanie diktiosomów aparatu Golgiego z ER gładką?
оқуды бастаңыз
Obecnoś na obszarze diktiosomów proksymalnych glukozo-6-fostatazy
Co dzieje się na terenie cystern proksymalnych i pośrednich?
оқуды бастаңыз
modyfikacja białek i lipidów (przyłączanie grup funkcyjnych np. cukrowych, fosforanowych, siarkowych - GLIKOZYLACJA)
Co dzieje się na biegunie trans a. Golgiego?
Jakie enzymy charakterystyczne dla błony komórkowej występują w cyternach trans zwanych biegunem dojrzewania?
оқуды бастаңыз
związki zmodyfikowane kierowane są do lizosomów lub pęcherzyków egzocytarnych i wydalone poza komórkę
5-nukleotydaza i ATPaza
Lizosomy - wygląd
występowanie
оқуды бастаңыз
powstają z pęcherzyków trans a. Golgiego, kuliste, otoczone błoną lipidowo-białkową
komórki intensywnie fagocytujące: neutrofile, monocyty, makrofagi pęcherzyków płucnych, histiocyty tkanki łącznej, komórki mikrogleju OUN
?Jakie hydrolazy występują w lizosomach?
Jakie enzymy sa markerem lizosomów?
оқуды бастаңыз
peptydazy, lipazy, nukleazy, glikozydazy, fosfatazy itd
fosfataza kwaśna oraz beta-glukuronidaza
Typy lizosomów
lizosomy pierwotne
оқуды бастаңыз
pierwotne i wtórne
zawierają materiał enzymatyczny z RER i aparatu Golgiego; nie weszły jeszcze w kontakt z materiałem do strawienia
Lizosomy wtórne
Podział
оқуды бастаңыз
powstają z lizosomów pierwotnych połączonych z pęcherzykami z materiałem do strawienia
Heterofagosomy - w pęcherzykach jest materiał pobrany z zewnątrz komórki; autofagosomy - trawią material pochodzący z wnętrza komórki
Kiedy i gdzie działają lizosomy?
czynności lizosomów
оқуды бастаңыз
cytoplazma, czasami poza komórką np. w osteoklastach przy przebudowie kości
trawienie zbędnych składników komórki i cząstek z zewnątrz, unieszkodliwianie bakterii i wirusów, udział w przebudowie organizmu
Fagocytoza
rola fagocytozy
оқуды бастаңыз
endocytoza cząstek o średnicy większej niż 250nm z przestrzenie pozakomórkowej; podstawowa forma pobierania pokarmów u jednokomórowych, u wielokomórkowych - w kom. fagocytarnych
usuwanie cząstek pyłu przez makrofagi płucne, eliminacja bakterii i wirusów, kompleksów antygen-przeciwciało oraz uszkodzonych i martwych komórek i ich fragmentów (bezużyteczne erytrocyty, ciałka apoptotyczne)
Pinocytoza
transcytoza
оқуды бастаңыз
endocytoza, zachodzi szybko, pochłanianie płynnych skłądników i makrocząsteczek z przestrzeni pozakomórkowej
forma pinocytozy; pobranie cząstek z powierzchni komórki, transport przez cytoplazmę i wydzielenie z drugiej strony; w kom. M nabłonka jelit oraz śródbłonku naczyń
Proteasomy - budowa, występowanie
zawartość i funkcja
оқуды бастаңыз
cylindryczne struktury zbudowane z 30 podjednostek bialkowych, długość opk. 45nm.; występują w jądrze i w cytoplazmie, łaczą się z cytoszkieletem
kompleksy enzymatyczne - proteazy, wspomagają więc czynność lizosomów (degradacja białek uszkodzonych, zbędnych, szkodliwych)
Ubikwityna
Do czego służy ubikwitynozależna degradacja białek?
оқуды бастаңыз
proteina znakująca uszkodzone białko, aby proteasom mógł je rozpoznać i zniszczyć
do usuwania białek regulatorowych i niektórych antygenów - te są rozkładane i mogą być prezentowane limfocytom T
Wymiary i kształt mitochondriów
Zawartość mitochondriów;
оқуды бастаңыз
Elipsoidalny kształt, 1-2μm długości, 0,1-0,5μm szerokości, dwubłoniaste (zewnętrzna ma mniej białek, więcej lipidów)
własne DNA (mniej niż 1% DNA komórki) oraz rybosomy
Liczba mitochondriów
Komórki z licznymi mitochondriami
оқуды бастаңыз
średnio ok. 20% obojętości komórki, zależy od rodzaju komórki
hepatocyty, kom. mięśniowe, kanaliki nerkowe, nadnercza
Błony mitochondrium
Przestrzeń międzybłonowa
оқуды бастаңыз
oddzielone przestrzenią perimitochondrialną o szerokości ok. 10nm, przenikają przez nie peptydy sygnałowe; w niektórych miejscach łączą się ze sobą
ułtwia transport metabolitów do matrix, gormadzone są tam ATP, jony H+; MARKERY - kinaza adenylowa, difosfokinaza nukleozydowa
Błona zewnętrzna - budowa
Enzymy markerowe zewnętrznej błony mitochondrialnej
оқуды бастаңыз
mniej białek, więcej lipidow; białka integralne - poryny tworzą kanałay przepuszczające c ząstki do 10kDa (nukleotydy adenilowe, jony, substraty oddechowe), receptory dla enzymów z cytoplazmy
syntetaza acetylo-Coa, oksydaza monoaminowa, oksydoreduktaza NADH
Błona wewnętrzna - budowa
od czego zależy kształt grzebieni
оқуды бастаңыз
wpukla się grzebieniami do matrix, liczba grzebieni zależna od metabolizmu komórki; obecne grzybki mitochondrialne (syntetaza ATP), w błonie enzymy i koenzymy oddychania tlenowego
od typu komórek; w większości prostopadłe do błony, w hepatocytach podłużne, w syntezujących sterydy tubularne, w astrocytach - trójkątne
Enzymy i koenzymy końcowej fazy oddychania tlenowego
Przenikalność jonów przez błony
оқуды бастаңыз
cytochromy b, c, c1, oksydaza cytochromowa, koenzym Q, dehydrogenza kwasu bursztynowego, białka transportujące przez błony, KARDIOLIPINA
kardiolipina zabezpiecza przed wnikaniem kationów jednowartościowych; przepuszczalna dla jonów wapnia
Maciery mitochondrialna - zawartość
mtDNA
оқуды бастаңыз
wolne rybosomy, kulista cząsteczka DNA (17tys. par nukleotydów), granule silnie wysycone elektronowo (kumulują magnez, wapń i inne jony i enzymy)
inny kodon stop, replikacja niezależna od DNA komórki,
Rekazje zachodzące w macierzy
rola mitochondriów
оқуды бастаңыз
przemiany kwasu pirogronowego, kwasów tłuszczowych, cykl Krebsa (powstają zredukowane NADH)
wytwarzanie i magazynowanie ATP, produkcja wolnych rodników, uczestnictwo w procesie apaptozy (uwalnianie cytochromu c aktywującego kaspazy odpowiedzialne za rozkład białek cytoplazmatycznych)
Peroksysomy
Enzymy peroksysomów
оқуды бастаңыз
mikrociałka, kuliste o średnicy 0,15-0,5μm, pojedyncza błona wywodząca się z SER; liczne w komórkach lokalizujacych lipidy
katalaza, oksydaza D-aminokwasów, oksydaza moczanowa, peroksydaza; uczestniczą w detoksykacji metabolitów i ksenobiotyków
Katalaza
Beta-oksydacja kwasów tluszczowych
оқуды бастаңыз
kluczowy enzym odpowiedzialny za rozkład H2O2, wykorzystuje go do utleniania akoholu, formaldehydu, kwasu mrówkowego, fenolu i innych
utlenienie długołańcuchowych, nasyconych KT z utworzeniem acetylo-CoA, który jest włączany potem do cyklu Krebsa
Wtręty cytoplazmatyczne
rodzaje wtrętów
оқуды бастаңыз
nagromadzenie substancji zapasowych lub metabolitów w orębie cytoplazmy, w postaci kropli lub drobnych ziaren
glikogen, lipidy, barwniki i twory krystaliczne
Glikogen, lipidy
Barwniki, twory krystaliczne
оқуды бастаңыз
Glikogen - wielocukier w postaci ziaren; lipidy - materiał zapasowy, nieobłonione wakuole
Barwniki - melanina, lipofuscyna, wit. A; twory krystaliczne - zbudowane z wł. białkowych, nieznana funkcja, wyst. w kom. podporowych i śródmiąższowych jądra

Пікір қалдыру үшін жүйеге кіру керек.