elektrochemia pollub

 0    360 Fiche    blazejdabrowski0
скачать mp3 басу ойын өзіңді тексер
 
сұрақ жауап
Najczęściej występujący w przyrodzie izotop uranu ma liczbę masową 235.
оқуды бастаңыз
NIE
Najczęściej występujący w przyrodzie izotop uranu ma liczbę masową 238.
оқуды бастаңыз
TAK
Wzbogacanie uranu polega na zwiększaniu stosunku izotopu 235 do 238.
оқуды бастаңыз
TAK
Wzbogacanie uranu polega na zwiększaniu stosunku izotopu 238 do 235.
оқуды бастаңыз
NIE
W wyniku przemiany alfa liczba masowa zmniejsza się o 2.
оқуды бастаңыз
NIE
W wyniku przemiany alfa liczba masowa zmniejsza się o 4.
оқуды бастаңыз
TAK
W wyniku przemiany alfa liczba atomowa zmniejsza się o 2.
оқуды бастаңыз
TAK
W wyniku przemiany alfa liczba atomowa zmniejsza się o 4.
оқуды бастаңыз
NIE
W wyniku przemiany beta- liczba masowa nie zmienia się.
оқуды бастаңыз
TAK
W wyniku przemiany beta- liczba masowa zwiększa się o 1.
оқуды бастаңыз
NIE
W wyniku przemiany beta- zwiększa się o 1
оқуды бастаңыз
TAK
W wyniku przemiany beta- liczba atomowa nie zmienia się
оқуды бастаңыз
NIE
Stała rozpadu na ogół rośnie ze wzrostem temperatury.
оқуды бастаңыз
NIE
Stała rozpadu nie zależy od temperatury.
оқуды бастаңыз
TAK
Aktywność promieniotwórcza jest wprost proporcjonalna do okresu półrozpadu.
оқуды бастаңыз
NIE
Aktywność promieniotwórcza jest odwrotnie proporcjonalna do okresu półrozpadu.
оқуды бастаңыз
TAK
Zawartość produktów rozpadu w rudzie uranu jest wprost proporcjonalna do okresu półrozpadu.
оқуды бастаңыз
TAK
Zawartość produktów rozpadu w rudzie uranu jest odwrotnie proporcjonalna do okresu półrozpadu.
оқуды бастаңыз
NIE
Aktywność promieniotwórcza rud uranu (w przeliczeniu na gram U) jest wyższa niż czystego uranu.
оқуды бастаңыз
TAK
Aktywność promieniotwórcza rud uranu (w przeliczeniu na gram U) jest niższa niż czystego uranu.
оқуды бастаңыз
NIE
Końcowym produktem rozpadu naturalnego uranu jest ołów.
оқуды бастаңыз
TAK
Końcowym produktem rozpadu naturalnego uranu jest rtęć i bizmut.
оқуды бастаңыз
NIE
Większość pierwiastków ma po kilka izotopów trwałych.
оқуды бастаңыз
TAK
Większość pierwiastków ma po jednym izotopie trwałym.
оқуды бастаңыз
NIE
Tylko nuklidy o liczbie atomowej >40 mogą być promieniotwórcze.
оқуды бастаңыз
NIE
Większość naturalnych nuklidów promieniotwórczych to produkty rozpadu U i Th.
оқуды бастаңыз
TAK
Wszystkie nuklidy o liczbie atomowej >83 są promieniotwórcze.
оқуды бастаңыз
TAK
Nuklidy mające 2, 8, 20, 50 lub 82 protonów są wyjątkowo trwałe.
оқуды бастаңыз
TAK
Nuklidy mające 4,9,16,25 lub 36 neutronów są wyjątkowo trwałe.
оқуды бастаңыз
NIE
Izotopy różnią się liczbą atomową.
оқуды бастаңыз
NIE
Główna liczba kwantowa przyjmuje wartości 1, 2, 3.......
оқуды бастаңыз
TAK
Główna liczba kwantowa przyjmuje wartości 0, 1, 2, 3........
оқуды бастаңыз
NIE
Poboczna liczba kwantowa może być równa głównej liczbie kwantowej.
оқуды бастаңыз
NIE
Poboczna liczba kwantowa nie może być równa głównej liczbie kwantowej.
оқуды бастаңыз
TAK
Poboczna liczba kwantowa może przyjmować wartości ujemne.
оқуды бастаңыз
NIE
Poboczna liczba kwantowa nie może przyjmować wartości ujemnych.
оқуды бастаңыз
TAK
Magnetyczna liczba kwantowa nie może przyjmować wartości ujemnych.
оқуды бастаңыз
NIE
Magnetyczna liczba kwantowa może przyjmować wartości ujemne.
оқуды бастаңыз
TAK
Zakaz Pauliego dotyczy tylko atomu wodoru.
оқуды бастаңыз
NIE
Zakaz Pauliego dotyczy układów wieloelektronowych.
оқуды бастаңыз
TAK
Na kolejnych powłokach może się znajdować maksymalnie 2, 8, 18, 32 elektronów.
оқуды бастаңыз
TAK
Na kolejnych powłokach może się znajdować maksymalnie 2, 8, 16, 32 elektronów.
оқуды бастаңыз
NIE
Podpowłoki zapełniają się w kolejności ...3d 4s...
оқуды бастаңыз
NIE
Podpowłoki zapełniają się w kolejności ...4s 3d...
оқуды бастаңыз
TAK
Pierwiastki bloku s należą do 1 i 2 grupy.
оқуды бастаңыз
TAK
Pierwiastki bloku s należą do 1 i 18 grupy.
оқуды бастаңыз
NIE
Pierwiastki bloku p należą do grup 3-8.
оқуды бастаңыз
NIE
Pierwiastki bloku p należą do grup 13-18
оқуды бастаңыз
TAK
Pierwiastki bloku d należą do grup 3-12.
=
оқуды бастаңыз
TAK
Pierwiastki bloku d są umieszczone poza układem okresowym (lantanowce i aktynowce).
оқуды бастаңыз
NIE
Pierwiastki o konfiguracji ns² to typowe metale.
оқуды бастаңыз
TAK
Pierwiastki o konfiguracji ns² to typowe niemetale.
оқуды бастаңыз
NIE
Pierwiastki o konfiguracji ns²p6 to typowe niemetale.
оқуды бастаңыз
TAK
Pierwiastki o konfiguracji ns²p6 to typowe metale.
оқуды бастаңыз
NIE
Pierwiastki o konfiguracji ns2p5 są aktywne chemicznie.
оқуды бастаңыз
TAK
Pierwiastki o konfiguracji ns2p5 są bierne chemicznie.
оқуды бастаңыз
NIE
Pierwiastki o konfiguracji ns2p5 mają w stanie podstawowym 1 niesparowany elektron.
оқуды бастаңыз
TAK
Pierwiastki o konfiguracji ns2p5 mają w stanie podstawowym 5 niesparowanych elektronów.
оқуды бастаңыз
NIE
Pierwiastki należące do jednej grupy mają zbliżone właściwości chemiczne.
оқуды бастаңыз
TAK
Pierwiastki należące do jednego okresu mają zbliżone właściwości chemiczne.
оқуды бастаңыз
NIE
Wiązanie jonowe polega na utworzeniu wspólnej pary elektronów.
оқуды бастаңыз
NIE
Wiązanie atomowe polega na utworzeniu wspólnej pary elektronów.
оқуды бастаңыз
TAK
Wiązanie atomowe może się tworzyć między atomami tego samego pierwiastka.
оқуды бастаңыз
TAK
Wiązanie koordynacyjne może się tworzyć między atomami tego samego pierwiastka.
оқуды бастаңыз
NIE
Wiązanie metaliczne powstaje między atomami nieznacznie różniącymi się elektroujemnością.
оқуды бастаңыз
TAK
Wiązanie metaliczne powstaje między atomami znacznie różniącymi się elektroujemnością.
оқуды бастаңыз
NIE
Wiązanie koordynacyjne jest szczególnym przypadkiem wiązania jonowego.
оқуды бастаңыз
NIE
Wiązanie wodorowe jest szczególnym przypadkiem wiązania koordynacyjnego.
оқуды бастаңыз
TAK
Wiązanie podwójne jest krótsze od pojedynczego.
оқуды бастаңыз
TAK
Wiązanie podwójne jest dłuższe od pojedynczego.
оқуды бастаңыз
NIE
Wiązanie potrójne jest silniejsze od podwójnego.
оқуды бастаңыз
TAK
Wiązanie podwójne jest silniejsze od potrójnego.
оқуды бастаңыз
NIE
Kryształy jonowe przewodzą prąd w stanie stałym.
оқуды бастаңыз
NIE
Kryształy jonowe są w temp. pokojowej izolatorami prądu.
оқуды бастаңыз
TAK
W cząsteczce etanu występuje hybrydyzacja sp³.
оқуды бастаңыз
TAK
W cząsteczce etanu występuje hybrydyzacja sp².
оқуды бастаңыз
NIE
W cząsteczce etenu występuje hybrydyzacja sp².
оқуды бастаңыз
TAK
W cząsteczce etenu występuje hybrydyzacja sp³.
оқуды бастаңыз
NIE
W cząsteczce etynu występuje hybrydyzacja sp³.
оқуды бастаңыз
NIE
W cząsteczce etynu występuje hybrydyzacja sp.
оқуды бастаңыз
TAK
W cząsteczce wody kąt H-O-H = 90º.
оқуды бастаңыз
NIE
W cząsteczce wody kąt H-O-H >100º
оқуды бастаңыз
TAK
Cząsteczka metanu jest płaska (atomy H tworzą kwadrat).
оқуды бастаңыз
NIE
Cząsteczka metanu ma kształt czworościanu foremnego.
оқуды бастаңыз
TAK
Łańcuchy węglowodorów nasyconych mają kształt linii łamanej.
оқуды бастаңыз
TAK
Kryształy gazów szlachetnych tworzą się dzięki wiązaniu atomowemu.
оқуды бастаңыз
NIE
W krysztale diamentu i grafitu występuje wiązanie atomowe.
оқуды бастаңыз
TAK
Wiązanie metaliczne występuje tylko w czystych pierwiastkach.
оқуды бастаңыз
NIE
Siły Van der Waalsa są słabsze niż wiązanie jonowe.
оқуды бастаңыз
TAK
Kryształy jonowe mają wysokie temp. wrzenia.
оқуды бастаңыз
TAK
W NH4Cl występuje wiązanie koordynacyjne
оқуды бастаңыз
TAK
W NH3 występuje wiązanie jonowe.
оқуды бастаңыз
NIE
W AlCl3 występuje wiązanie jonowe.
оқуды бастаңыз
NIE
W AlCl3 występuje wiązanie atomowe spolaryzowane.
оқуды бастаңыз
TAK
W SnCl4 występuje wiązanie koordynacyjne
оқуды бастаңыз
NIE
W SnCl4 występuje wiązanie atomowe spolaryzowane.
оқуды бастаңыз
TAK
W MgCl2 występuje wiązanie jonowe.
оқуды бастаңыз
TAK
W MgCl2 występuje wiązanie atomowe spolaryzowane.
оқуды бастаңыз
NIE
W CH4 występuje wiązanie atomowe.
оқуды бастаңыз
TAK
W CH4 występuje wiązanie jonowe.
оқуды бастаңыз
NIE
W SO2 występuje wiązanie jonowe.
оқуды бастаңыз
NIE
W SO2 występuje wiązanie atomowe.
оқуды бастаңыз
TAK
W Al2O3 występuje wiązanie atomowe.
оқуды бастаңыз
NIE
W Al2O3 występuje wiązanie jonowe.
оқуды бастаңыз
TAK
C+O2= CO2 to reakcja egzotermiczna.
оқуды бастаңыз
TAK
C+O2= CO2 to reakcja endotermiczna
оқуды бастаңыз
NIE
CaO+ CO2= CaCO3 to reakcja endotermiczna
оқуды бастаңыз
NIE
CaO+ CO2= CaCO3 to reakcja egzotermiczna.
оқуды бастаңыз
TAK
n >C=C< = (-C -C-) n to reakcja polikondensacji.
оқуды бастаңыз
NIE
n >C=C< = (-C-C-) n to reakcja polimeryzacji
оқуды бастаңыз
TAK
Zn+H2SO4 = ZnSO4 +H2 to reakcja syntezy.
оқуды бастаңыз
NIE
Zn+H2SO4 = ZnSO4 +H2 to reakcja utleniania i redukcji.
оқуды бастаңыз
TAK
BaCl2 +H2SO4 = BaSO4+ 2HCl to reakcja utleniania i redukcji.
оқуды бастаңыз
NIE
BaCl2 +H2SO4 = BaSO4+ 2HCl to reakcja podwójnej wymiany.
оқуды бастаңыз
TAK
H2O = H2+ ½ O2 to reakcja endotermiczna.
оқуды бастаңыз
TAK
H2O = H2+ ½ O2 to reakcja utleniania i redukcji.
оқуды бастаңыз
TAK
H2O = H2+ ½ O2 to reakcja egzotermiczna.
оқуды бастаңыз
NIE
H2O= H++OH to reakcja egzotermiczna
оқуды бастаңыз
NIE
H2O= H++OH to reakcja zobojętniania.
оқуды бастаңыз
NIE
NH3+HCl= NH4Cl to reakcja zobojętniania.
оқуды бастаңыз
TAK
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od T.
оқуды бастаңыз
TAK
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od T.
оқуды бастаңыз
NIE
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od p.
оқуды бастаңыз
NIE
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od p.
оқуды бастаңыз
TAK
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od stężeń substratów.
оқуды бастаңыз
NIE
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od stężeń substratów.
оқуды бастаңыз
TAK
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od stężeń produktów.
оқуды бастаңыз
TAK
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od stężeń produktów.
оқуды бастаңыз
NIE
Wartość stałej równowagi reakcji zależy od stężenia katalizatora.
оқуды бастаңыз
NIE
Wartość stałej równowagi reakcji nie zależy od stężenia katalizatora.
оқуды бастаңыз
TAK
Wartość stałej równowagi reakcji odwracalnej = 1 (z definicji).
оқуды бастаңыз
NIE
Wartość stałej równowagi reakcji odwracalnej > 0.
оқуды бастаңыз
TAK
Aktywność substancji w roztworze rozcieńczonym = 1 (z definicji).
оқуды бастаңыз
NIE
Aktywność substancji w roztworze rozcieńczonym jest równa stężeniu molowemu.
оқуды бастаңыз
TAK
Aktywność substancji w roztworze nasyconym = 1 (z definicji).
оқуды бастаңыз
NIE
Aktywność rozpuszczalnika = 1 (z definicji).
оқуды бастаңыз
TAK
Jeżeli stała równowagi >> 1, to reakcja jest szybka.
оқуды бастаңыз
NIE
Jeżeli stała równowagi << 1, to reakcja nie zachodzi samorzutnie.
оқуды бастаңыз
TAK
Inhibitor to substancja, która zmniejsza wartość stałej równowagi.
оқуды бастаңыз
NIE
W wyrażeniu na iloczyn rozpuszczalności aktywność soli = 1 (z definicji).
оқуды бастаңыз
TAK
Rozpuszczalność soli w g/dm³ można obliczyć znając tylko masę cząsteczkową soli.
оқуды бастаңыз
NIE
Rozpuszczalność BaSO4 w wodzie jest większa niż w roztworze BaCl2.
оқуды бастаңыз
TAK
Rozpuszczalność BaSO4 w wodzie jest mniejsza niż w roztworze BaCl2.
оқуды бастаңыз
NIE
Aktywność jonów metalu w roztworze 1 molowym jego chlorku jest mniejsza niż jego stężenie molowe.
оқуды бастаңыз
TAK
Aktywność jonów metalu w roztworze 1 molowym jego chlorku jest równa 1.
оқуды бастаңыз
NIE
Iloczyn jonowy wody wynosi 14.
оқуды бастаңыз
NIE
Iloczyn jonowy wody w roztworze kwaśnym jest mniejszy niż 7.
оқуды бастаңыз
TAK
Znając tylko stałą równowagi danej reakcji można obliczyć stałą równowagi reakcji odwrotnej.
оқуды бастаңыз
TAK
Jeżeli reakcja1 + reakcja2 = reakcja3 to K1+K2= K3 (Ki=stała równowagi reakcji i).
оқуды бастаңыз
NIE
Jeżeli reakcja1 + reakcja2 = reakcja3 to K1*K2= K3 (Ki=stała równowagi reakcji i).
оқуды бастаңыз
TAK
Stała szybkości reakcji może być liczbą bezwymiarową.
оқуды бастаңыз
NIE
Stała szybkości reakcji nie może być liczbą bezwymiarową.
оқуды бастаңыз
TAK
Stała szybkości reakcji zawsze jest liczbą bezwymiarową.
оқуды бастаңыз
NIE
Stała szybkości reakcji nie musi być liczbą bezwymiarową.
оқуды бастаңыз
TAK
Stała szybkości reakcji jest proporcjonalna do T.
оқуды бастаңыз
NIE
Logarytm stałej szybkości reakcji jest proporcjonalny do T.
оқуды бастаңыз
NIE
Stała szybkości reakcji odwrotnej jest odwrotnością stałej szybkości danej reakcji.
оқуды бастаңыз
NIE
Stałej szybkości reakcji odwrotnej nie da się obliczyć znając tylko stałą szybkości danej reakcji
оқуды бастаңыз
TAK.
Szybkość reakcji A+B=C jest zawsze równa k[A][B]
оқуды бастаңыз
NIE
Szybkość reakcji A+B=C nie musi być równa k[A][B]
оқуды бастаңыз
TAK
Szybkość reakcji A+B=C może być równa k[A]
оқуды бастаңыз
TAK
Szybkość reakcji A+B=C nie może być równa k[A].
оқуды бастаңыз
NIE
Sumaryczna szybkość reakcji A →B→C jest równa sumie szybkości reakcji pierwszej i drugiej.
оқуды бастаңыз
NIE
Sumaryczna szybkość reakcji A →B→C jest równa iloczynowi szybkości reakcji pierwszej i drugiej.
оқуды бастаңыз
NIE
Szybkość reakcji mierzymy w mol dm 3s 1
оқуды бастаңыз
TAK
Reakcja, której szybkość nie zależy od stężenia reagentów jest zerowego rzędu.
оқуды бастаңыз
TAK
Jeżeli reakcja A+B→C jest pierwszego rzędu to jej szybkość = k[A][B]
оқуды бастаңыз
NIE
Szybkość reakcji pierwszego rzędu może być równa k ([A][B]) 1/2
оқуды бастаңыз
TAK
Szybkość reakcji A+B→C nie może być równa k[A]2
оқуды бастаңыз
NIE
Reakcje trzeciego rzędu są rzadkie, a reakcje czwartego rzędu lub wyższego nie występują.
оқуды бастаңыз
TAK
Katalizator danej reakcji jest inhibitorem reakcji odwrotnej.
оқуды бастаңыз
NIE
Katalizator danej reakcji jest często katalizatorem reakcji odwrotnej.
оқуды бастаңыз
TAK
Enzymy są przykładem katalizatorów.
оқуды бастаңыз
TAK
Zatrucia katalizatora występują głównie w katalizie homogenicznej.
оқуды бастаңыз
NIE
Katalizator nie bierze udziału w reakcji.
оқуды бастаңыз
NIE
Kataliza heterogeniczna jest zbyt kosztowna, aby ją stosować w praktyce.
оқуды бастаңыз
NIE
Kataliza heterogeniczna stosowana jest do produkcji amoniaku na skalę przemysłową.
оқуды бастаңыз
TAK
Złoto katalizuje wszystkie reakcje.
оқуды бастаңыз
NIE
Katalizator bierze udział w reakcji, ale nie wchodzi w skład produktów.
оқуды бастаңыз
TAK
Szybkość reakcji można zwiększyć naświetlając substraty promieniowaniem o ściśle określonej długości fali.
оқуды бастаңыз
TAK
Utleniacz oddaje elektrony.
оқуды бастаңыз
NIE
Utleniacz przyjmuje elektrony.
оқуды бастаңыз
TAK
Utleniacz zwiększa swój stopień utlenienia.
оқуды бастаңыз
NIE
Utleniacz zmniejsza swój stopień utlenienia.
оқуды бастаңыз
TAK
Reduktor zmniejsza swój stopień utlenienia.
оқуды бастаңыз
NIE
Reduktor zwiększa swój stopień utlenienia.
оқуды бастаңыз
TAK
Reduktor oddaje elektrony.
оқуды бастаңыз
TAK
Reduktor przyjmuje elektrony.
оқуды бастаңыз
NIE
Wszystkie pierwiastki w stanie wolnym są reduktorami.
оқуды бастаңыз
NIE
Wszystkie pierwiastki w stanie wolnym mają stopień utlenienia zero.
оқуды бастаңыз
TAK
Tlen jest zawsze utleniaczem.
оқуды бастаңыз
NIE
Woda utleniona może być utleniaczem lub reduktorem.
оқуды бастаңыз
TAK
Jeżeli zachodzi reakcja utleniania, to musi równocześnie zachodzić redukcja.
оқуды бастаңыз
TAK
Jeżeli zachodzi reakcja utleniania, to nie może równocześnie zachodzić redukcja.
оқуды бастаңыз
NIE
Typowe metale są reduktorami.
оқуды бастаңыз
TAK
Typowe metale są utleniaczami.
оқуды бастаңыз
NIE
Fluor w związkach ma zawsze stopień utlenienia –1.
оқуды бастаңыз
TAK
Tlen w związkach ma zawsze stopień utlenienia –2.
оқуды бастаңыз
NIE
Wodór w związkach ma zawsze stopień utlenienia +1.
оқуды бастаңыз
NIE
Wodór w związkach z niemetalami ma stopień utlenienia +1.
оқуды бастаңыз
TAK
Kwasy nieutleniające nie roztwarzają metali.
оқуды бастаңыз
NIE
Kwasy nieutleniające nie roztwarzają metali szlachetnych.
оқуды бастаңыз
TAK
Kwasy utleniające w reakcjach z metalami wydzielają wodór jako jedyny produkt gazowy.
оқуды бастаңыз
NIE
Kwasy utleniające w reakcjach z metalami wydzielają inne produkty gazowe niż wodór.
оқуды бастаңыз
TAK
Metale szlachetne są silnymi utleniaczami.
оқуды бастаңыз
NIE
Kationy metali szlachetnych są silnymi utleniaczami.
оқуды бастаңыз
TAK
Chrom (VI) i mangan (VII) w środowisku kwaśnym są utleniaczami.
оқуды бастаңыз
TAK
Jon chromianowy (III) w środowisku zasadowym jest silnym utleniaczem.
оқуды бастаңыз
NIE
W reakcji NH4+ + NO2 = H2O + N2 azot jest równocześnie utleniaczem i reduktorem.
оқуды бастаңыз
TAK
W reakcji H2O2= H2O + ½ O2 wodór zmienia swój stopień utlenienia.
оқуды бастаңыз
NIE
Elektroliza zachodzi pod wpływem prądu.
оқуды бастаңыз
TAK
Elektroliza zachodzi samorzutnie pod wpływem rozpuszczalnika.
оқуды бастаңыз
NIE
Dysocjacja elektrolityczna zachodzi samorzutnie pod wpływem rozpuszczalnika.
оқуды бастаңыз
TAK
Dysocjacja elektrolityczna zachodzi pod wpływem prądu.
оқуды бастаңыз
NIE
Na anodzie zachodzi utlenianie.
оқуды бастаңыз
TAK
Na anodzie zachodzi redukcja.
оқуды бастаңыз
NIE
Na katodzie zachodzi redukcja.
оқуды бастаңыз
TAK
Na katodzie zachodzi utlenianie.
оқуды бастаңыз
NIE
W ogniwie stężeniowym katodą jest półogniwo o wyższym stężeniu.
оқуды бастаңыз
TAK
W ogniwie stężeniowym katodą jest półogniwo o niższym stężeniu.
оқуды бастаңыз
NIE
W ogniwie złożonym z dwóch elektrod normalnych anodą jest metal o wyższym potencjale normalnym.
оқуды бастаңыз
NIE
W ogniwie złożonym z dwóch elektrod normalnych anodą jest metal o niższym potencjale normalnym.
оқуды бастаңыз
TAK
Potencjał elektrody chlorosrebrowej jest tym wyższy im wyższe stężenie KCl.
оқуды бастаңыз
NIE
Potencjał elektrody chlorosrebrowej jest tym niższy im wyższe stężenie KCl.
оқуды бастаңыз
TAK
Ogniwa stężeniowe mają szerokie zastosowanie praktyczne.
оқуды бастаңыз
NIE
Okno elektrochemiczne wody ma szerokość 1,23 V.
оқуды бастаңыз
TAK
W akumulatorze ołowiowym wykorzystuje się duże nadnapięcie wydzielania wodoru na ołowiu.
оқуды бастаңыз
TAK
W akumulatorze ołowiowym gęstość elektrolitu rośnie w miarę rozładowania.
оқуды бастаңыз
NIE
W akumulatorze ołowiowym gęstość elektrolitu maleje w miarę rozładowania.
оқуды бастаңыз
TAK
Akumulator ołowiowy ma stałą SEM niezależnie od stopnia naładowania.
оқуды бастаңыз
NIE
W akumulatorze ołowiowym SEM spada w miarę rozładowania.
оқуды бастаңыз
TAK
PbO2 + Pb + 2H2SO4→2PbSO4+ 2H2O to sumaryczna reakcja zachodząca przy ładowaniu
оқуды бастаңыз
NIE.
PbO2 + Pb + 2H2SO4→2PbSO4+ 2H2O to sumaryczna reakcja zachodząca przy rozładowaniu.
оқуды бастаңыз
TAK
E=E0+ 59mV * log[Cu2+] – tylko w temperaturze 25°C.
оқуды бастаңыз
NIE
E=E0+ 59mV * log[Cu2+] – w dowolnej temperaturze.
оқуды бастаңыз
NIE
E=E0 + 59mV * log[Ag+] – tylko w temperaturze 25°C.
оқуды бастаңыз
TAK
E=E0 + 59mV * ln[Ag+] – tylko w temperaturze 25°C.
оқуды бастаңыз
NIE
Wysoki potencjał normalny oznacza, że mamy do czynienia z silnym utleniaczem i słabym reduktorem.
оқуды бастаңыз
TAK
Niski potencjał normalny oznacza, że mamy do czynienia ze słabym utleniaczem i silnym reduktorem.
оқуды бастаңыз
TAK
Potencjał normalny jest równy energii Gibbsa reakcji redukcji.
оқуды бастаңыз
NIE
Prężność pary nad małą kroplą jest większa niż nad płaską powierzchnią.
оқуды бастаңыз
TAK
Prężność pary nad małą kroplą jest mniejsza niż nad płaską powierzchnią.
оқуды бастаңыз
NIE
Rozpuszczalność małych kryształów jest większa niż dużych.
оқуды бастаңыз
TAK
Rozpuszczalność małych kryształów jest mniejsza niż dużych.
оқуды бастаңыз
NIE
Poziom cieczy w kapilarze jest wyższy niż w naczyniu, do którego ją zanurzono.
оқуды бастаңыз
NIE
Poziom cieczy w kapilarze jest niższy niż w naczyniu, do którego ją zanurzono.
оқуды бастаңыз
NIE
Substancje zwiększające napięcie powierzchniowe wykazują ujemną adsorpcję.
оқуды бастаңыз
TAK
Substancje zmniejszające napięcie powierzchniowe wykazują dodatnią adsorpcję.
оқуды бастаңыз
TAK
Mydła tworzą z jonami Ca2+ trudno rozpuszczalny osad.
оқуды бастаңыз
TAK
Dla kropli o promieniu >10 10 m zmiana prężności pary spowodowana krzywizną jest nieznaczna.
оқуды бастаңыз
NIE
Dla kropli o promieniu >10 7 m zmiana prężności pary spowodowana krzywizną jest nieznaczna.
=
оқуды бастаңыз
TAK
Napięcie powierzchniowe to siła działająca na jednostkę powierzchni.
оқуды бастаңыз
NIE
Napięcie powierzchniowe to siła działająca na jednostkę długości.
оқуды бастаңыз
TAK
Napięcie powierzchniowe to energia przypadająca na jednostkę długości.
оқуды бастаңыз
NIE
Koloidalny AgI ulega samorzutnie agregacji.
оқуды бастаңыз
TAK
Koloidalny AgI nie ulega samorzutnie agregacji.
оқуды бастаңыз
NIE
Koagulacja koloidów liofobowych jest szybka, gdy potencjał elektrokinetyczny jest wysoki.
оқуды бастаңыз
NIE
Koagulacja koloidów liofobowych jest powolna, gdy potencjał elektrokinetyczny jest wysoki.
оқуды бастаңыз
TAK
Roztwory koloidalne są nieprzezroczyste.
оқуды бастаңыз
NIE
Roztwory koloidalne mogą być przezroczyste.
оқуды бастаңыз
TAK
Efekt Tyndalla pozwala odróżnić roztwór rzeczywisty od koloidu.
оқуды бастаңыз
TAK
Efekt Tyndalla pozwala odróżnić koloidy liofilowe od liofobowych.
оқуды бастаңыз
NIE
W micelach łańcuchy węglowodorowe skierowane są na zewnątrz.
оқуды бастаңыз
NIE
W micelach łańcuchy węglowodorowe skierowane są do wewnątrz.
оқуды бастаңыз
TAK
Maksimum elektrokapilarne rtęci odpowiada zerowemu ładunkowi powierzchni.
оқуды бастаңыз
TAK
Maksimum elektrokapilarne rtęci odpowiada maksymalnemu ładunkowi powierzchni.
оқуды бастаңыз
NIE
Maksimum elektrokapilarne rtęci odpowiada maksimum napięcia powierzchniowego.
оқуды бастаңыз
TAK
Potencjał maksimum elektrokapilarnego rtęci nie zależy od rodzaju elektrolitu.
оқуды бастаңыз
NIE
Potencjał maksimum elektrokapilarnego rtęci zależy od rodzaju elektrolitu.
оқуды бастаңыз
TAK
Środki powierzchniowo czynne to estry gliceryny i wyższych kwasów tłuszczowych.
оқуды бастаңыз
NIE
Pomiar pH za pomocą elektrody wodorowej jest dokładny, ale niezbyt praktyczny.
оқуды бастаңыз
TAK
Pomiar pH za pomocą elektrody wodorowej jest praktyczny, ale niezbyt dokładny.
оқуды бастаңыз
NIE
Pomiar pH za pomocą papierków wskaźnikowych jest praktyczny, ale niezbyt dokładny.
оқуды бастаңыз
TAK
Pomiar pH za pomocą papierków wskaźnikowych jest dokładny, ale niezbyt praktyczny.
оқуды бастаңыз
NIE
Potencjał elektrody szklanej jest liniową funkcją pH.
оқуды бастаңыз
TAK
Logarytm potencjału elektrody szklanej jest liniową funkcją pH.
оқуды бастаңыз
NIE
pH roztworu NaOH o stężeniu 10 5 mol/dm³ ≈9
оқуды бастаңыз
TAK
pH roztworu NaOH o stężeniu 10 5 mol/dm³ ≈5.
оқуды бастаңыз
NIE
pH roztworu kwasu octowego o stężeniu 10 8 mol/dm³<7.
оқуды бастаңыз
TAK
pH roztworu kwasu octowego o stężeniu 10 8 mol/dm³>7.
оқуды бастаңыз
NIE
pH roztworu amoniaku o stężeniu 10 8 mol/dm³>7.
оқуды бастаңыз
TAK
pH roztworu amoniaku o stężeniu 10 8 mol/dm³<7.
оқуды бастаңыз
NIE
pH roztworu kwasu rośnie w miarę rozcieńczania.
оқуды бастаңыз
TAK
pH roztworu zasady rośnie w miarę rozcieńczania.
оқуды бастаңыз
NIE
pH roztworu kwasu maleje w miarę rozcieńczania.
оқуды бастаңыз
NIE
pH roztworu zasady maleje w miarę rozcieńczania.
оқуды бастаңыз
TAK
pH roztworu NaCl rośnie w miarę rozcieńczania.
оқуды бастаңыз
NIE
pH roztworu NaCl nie zmienia się przy rozcieńczaniu.
оқуды бастаңыз
TAK
pH roztworu NaCN nie zmienia się przy rozcieńczaniu.
оқуды бастаңыз
NIE
pH roztworu NaCN maleje przy rozcieńczaniu.
оқуды бастаңыз
TAK
pH roztworu NH4Cl maleje przy rozcieńczaniu.
оқуды бастаңыз
NIE
pH roztworu NH4Cl rośnie przy rozcieńczaniu.
оқуды бастаңыз
TAK
Dodajemy NaOH do roztworu HCl. pH rośnie najpierw powoli, potem szybko, potem znów powoli.
оқуды бастаңыз
TAK
Dodajemy NaOH do roztworu kwasu octowego. pH rośnie najpierw powoli, potem szybko, potem znów powoli.
оқуды бастаңыз
NIE
Dodajemy NaOH do roztworu kwasu octowego. pH rośnie, potem jest prawie stałe, potem znów rośnie.
оқуды бастаңыз
TAK
Dodajemy NaOH do roztworu HCl. pH rośnie, potem jest prawie stałe, potem znów rośnie.
оқуды бастаңыз
NIE
Zmieszano roztwory o pH 2 i o pH 3 w stosunku 1:1. pH otrzymanego roztworu wynosi ok. 5.
оқуды бастаңыз
NIE
Zmieszano roztwory o pH 2 i o pH 3 w stosunku 1:1. pH otrzymanego roztworu <3.
оқуды бастаңыз
TAK
Stężenie jonów OH w 1 molowym HCl wynosi ok. 10 7 mol/dm³.
оқуды бастаңыз
NIE
Stężenie jonów OH w 1 molowym HCl wynosi ok. 10 14 mol/dm³.
оқуды бастаңыз
TAK
Dodatek mocnego kwasu nie wpływa na stałą dysocjacji słabego kwasu.
оқуды бастаңыз
TAK
Dodatek mocnego kwasu nie wpływa na stopień dysocjacji słabego kwasu.
оқуды бастаңыз
NIE
Dodatek mocnego kwasu zmniejsza stopień dysocjacji słabego kwasu.
оқуды бастаңыз
TAK
Dodatek mocnego kwasu zmniejsza stałą dysocjacji słabego kwasu.
оқуды бастаңыз
NIE
Dodatek octanu sodowego zmniejsza stopień dysocjacji kwasu octowego.
оқуды бастаңыз
TAK
Dodatek octanu sodowego zwiększa stopień dysocjacji kwasu octowego.
оқуды бастаңыз
NIE
Dodatek chlorku amonu zwiększa stopień dysocjacji amoniaku.
оқуды бастаңыз
NIE
Dodatek chlorku amonu zmniejsza stopień dysocjacji amoniaku.
оқуды бастаңыз
TAK
Wyrażenie =(K/c)1/2 jest prawdziwe, gdy c>>K.
оқуды бастаңыз
TAK
Wyrażenie =(K/c)1/2 jest prawdziwe dla roztworów rozcieńczonych.
оқуды бастаңыз
NIE
AgCl roztwarza się w amoniaku, ponieważ amoniak ulega hydrolizie.
оқуды бастаңыз
NIE
AgCl roztwarza się w amoniaku, ponieważ Ag tworzy trwały kompleks z NH3.
оқуды бастаңыз
TAK
W roztworze K3[Fe(CN)6] stężenie jonów CN¯ jest dwa razy wyższe niż stężenie jonów K+.
оқуды бастаңыз
NIE
W roztworze K3[Fe(CN)6] stężenie jonów CN¯ jest tysiące razy niższe niż stężenie jonów K+.
оқуды бастаңыз
TAK
W roztworze K3[Fe(CN)6] stężenie jonów Fe3+ jest 3 razy niższe niż stężenie jonów K+.
оқуды бастаңыз
NIE
W roztworze K3[Fe(CN)6] stężenie jonów Fe3+ jest tysiące razy niższe niż stężenie jonów K+.
оқуды бастаңыз
TAK
Dodając KOH do roztworu K3[Fe(CN)6] otrzymujemy osad Fe (OH)3.
оқуды бастаңыз
NIE
Dodając KOH do roztworu K3[Fe(CN)6] nie otrzymamy żadnego osadu.
оқуды бастаңыз
TAK
Złoto łatwo przechodzi do roztworu w obecności cyjanków, ponieważ powstaje trwały kompleks.
оқуды бастаңыз
TAK
Złoto łatwo przechodzi do roztworu w obecności cyjanków, ponieważ cyjanki są silnymi utleniaczami.
оқуды бастаңыз
NIE
W związkach kompleksowych często występuje izomeria.
оқуды бастаңыз
TAK
Liczba koordynacyjna jonu centralnego jest zawsze równa jego wartościowości.
оқуды бастаңыз
NIE
Liczba koordynacyjna jest charakterystyczna dla danego jonu centralnego.
оқуды бастаңыз
TAK
Liczba koordynacyjna jest charakterystyczna dla danego ligandu.
оқуды бастаңыз
NIE
Kompleksy chelatowe są nierozpuszczalne w wodzie.
оқуды бастаңыз
NIE
W kompleksach chelatowych jon centralny i ligandy występują zawsze w stosunku molowym 1:1.
оқуды бастаңыз
NIE
EDTA jest przykładem związku organicznego tworzącego kompleksy chelatowe z wieloma metalami.
оқуды бастаңыз
TAK
Metale grup 3 12 wykazują większą skłonność do tworzenia związków kompleksowych niż metale grup 1 i 2.
оқуды бастаңыз
TAK
Ligandy mogą być anionami lub obojętnymi cząsteczkami posiadającymi niewiążące pary elektronowe.
оқуды бастаңыз
TAK
Związki kompleksowe występują tylko w roztworach
оқуды бастаңыз
NIE
Ni na Fe to przykład powłoki katodowej.
оқуды бастаңыз
TAK
Ni na Fe to przykład powłoki anodowej.
оқуды бастаңыз
NIE
Zn na Fe to przykład powłoki anodowej.
оқуды бастаңыз
TAK
Zn na Fe to przykład powłoki katodowej.
оқуды бастаңыз
NIE
Powłoki katodowe chronią żelazo przed korozją tylko, gdy są szczelne.
оқуды бастаңыз
TAK
Powłoki anodowe chronią żelazo przed korozją tylko, gdy są szczelne.
оқуды бастаңыз
NIE
Ochrona katodowa może być stosowana dla wszystkich metali.
оқуды бастаңыз
TAK
Ochrona anodowa może być stosowana dla wszystkich metali.
оқуды бастаңыз
NIE
Ochrona anodowa może być stosowana tylko dla metali ulegających pasywacji.
оқуды бастаңыз
TAK
Ochrona katodowa może być stosowana tylko dla metali ulegających pasywacji.
оқуды бастаңыз
NIE
Cu i Fe to przykłady metali, które swoją odporność na korozję zawdzięczają głównie pasywacji.
оқуды бастаңыз
NIE
Al i Ti to przykłady metali, które swoją odporność na korozję zawdzięczają głównie pasywacji.
оқуды бастаңыз
TAK
Al i Zn to przykłady metali, które wytrzymują kontakt z wilgotnym środowiskiem bez względu na pH.
оқуды бастаңыз
NIE
Sn i Ti to przykłady metali, które wytrzymują kontakt z wilgotnym środowiskiem bez względu na pH.
оқуды бастаңыз
TAK
Stalowy kocioł połączono z anodą magnezową to przykład ochorny katodowej
оқуды бастаңыз
TAK
Stalowy kocioł połączono z anodą magnezową to przykład ochrony anodowej
оқуды бастаңыз
NIE
Praktyczna odporność na korozję zależy od miejsca w szeregu napięciowym metali bez wyjątków.
оқуды бастаңыз
NIE
Praktyczna odporność na korozję zależy od miejsca w szeregu napięciowym metali z wieloma wyjątkami.
оқуды бастаңыз
TAK
Fakt, że reakcja utleniania i redukcji zachodzi w różnych obszarach sprzyja korozji.
оқуды бастаңыз
TAK
Fakt, że reakcja utleniania i redukcji zachodzi w różnych obszarach nie sprzyja korozji.
оқуды бастаңыз
NIE
Im bardziej szlachetny metal powłoki tym skuteczniej chroni przed korozją.
оқуды бастаңыз
NIE
Metale, których potencjały normalne są dostatecznie niskie mogą reagować z wodą z wydzieleniem wodoru.
оқуды бастаңыз
TAK
W tzw. ogniwach niejednakowego napowietrzania korozja zachodzi w obszarze o dobrym dostępie tlenu.
оқуды бастаңыз
NIE
W tzw. ogniwach niejednakowego napowietrzania korozja zachodzi w obszarze o złym dostępie tlenu.
оқуды бастаңыз
TAK
W obszarach anodowych zachodzi reakcja Fe = Fe 2++2e
оқуды бастаңыз
TAK
W obszarach katodowych zachodzi reakcja Fe = Fe 2++2e
оқуды бастаңыз
NIE
W obszarach katodowych zachodzi reakcja ½ O2+ H2O+2e= 2OH
оқуды бастаңыз
TAK
W obszarach anodowych zachodzi reakcja ½ O2+ H2O+2e= 2OH
оқуды бастаңыз
NIE
Farba stosowana do ochrony przed korozją powinna być dobrym przewodnikiem prądu.
оқуды бастаңыз
NIE
Farba stosowana do ochrony przed korozją powinna być dobrym izolatorem prądu.
оқуды бастаңыз
TAK

Пікір қалдыру үшін жүйеге кіру керек.