Fizjo autonomiczny

 0    48 Fiche    fiszkoteka02
скачать mp3 басу ойын өзіңді тексер
 
сұрақ język polski жауап język polski
Autonomiczny układ nerwowy powiązany czynnościowo z hormonalnym i immunologicznym.
оқуды бастаңыз
Te układy regulacyjne zapewniają obronę i adaptację czynników zakłócających homeostazę.
Odpowiedź układu autonomicznego jest czułym, niezależnym od woli wskaźnikiem stanu emocjonalnego człowieka.
оқуды бастаңыз
Oddziaływanie mózgu na narządy wewnętrzne i na odporność to efekt psychosomatyczny.
Działa zarówno w spoczynku – działanie toniczne, jak również w postaci odpowiedzi krótkotrwałych – aktywność fazowa
оқуды бастаңыз
Narządy wewnętrzne po odnerwieniu nie ulegają całkowitemu porażeniu
Część trzewno-czuciowa składa się z receptorów trzewnych oraz ich włokien aferentnych i neuronów czuciowych
оқуды бастаңыз
stanowiących drogi odruchów autonomicznych, autonomiczno-somatycznych i aksonalnych
Wzmożona aktywność neuronów jednej części układu zmniejsza aktywność neuronów części drugiej. Na zasadzie hamowania wzajemnie zwrotnego.
оқуды бастаңыз
W wyjątkowych sytuacjach dochodzi do koaktywacji obu części, np. W odruchu sercowym na niedotlenienie.
Układ autonomiczny ma dodatkowe opóźnienie synaptyczne
оқуды бастаңыз
Do neuronów zwojowych docierają zmienilizowane włókna typu B i niezmienilizowane typu C.
Z neuronów zwojowych potencjały poprzez włókna typu C o prędkości 0,7 – 2,3 metra na sekundę.
оқуды бастаңыз
Latencja odruchu współczulnego większa od przywspółczulnego, bo dłuższy akson o wolnym przewodzeniu i powolna droga dyfuzji transmitera...
Organizacja ośrodkowa układu na zasadzie wiscerotopowej.
оқуды бастаңыз
Narządy lub ich komórki reprezentowane są przez skupiska neuronów w mózgu tzw. neurony przedwspółczulne lub przedprzywspółczulne.
Przewaga układu współczulnego to sympatykotonia, a przywspółczulnego to parasympatykotonia.
оқуды бастаңыз
Współczulny wzmaga dopływ krwi do pracujących tkanek, mobilizuje zapasy energetyczne. Przywspółczulny pobudza trawienie, wchłanianie i przyswajanie pokarmu.
W układzie współczulnym dominuje katabolizm i wydatek energii – ergotropowy. Przywspółczulny jest anaboliczny lub trofotropowy.
оқуды бастаңыз
Przywspółczulny zapewnia ciągłość gatunku poprzez nerwy miedniczne wywołujące wzwód prącia i łechtaczki umożliwiając kopulację.
W dzień przeważa ergotropowy, w nocy trofotropowy.
оқуды бастаңыз
Informacja o oświetleniu do jądra nadskrzyżowaniowego, stąd do szyszynki. W nocy pineocyty zwiększają syntezę melatoniny
Ośrodki ergotropowego w słupach pośrednio-bocznych rk Th1-Th12 i L1-L3. Aksony w gałęzie łączące białe, te oddają synapsy w zwoju kręgowym
оқуды бастаңыз
Nerwy miedniczne i krezkowe większe i mniejsze omijają zwój kręgowy i przełączają się dopiero w obwodowych zwojach przedkręgowych.
Włókna zazwojowe tworzą gałązki łączące szare. Część z nich miesza się w nerwach współczulnych czuciowo-ruchowych
оқуды бастаңыз
I podąża z nimi do naczyń krwionośnych skóry, mięśni szkieletowych lub gruczołów potowych
Na neuronach przedzwojowych kończą się wypustki neuronów przedwspółczulnych pnia mózgowia i podwzgórza.
оқуды бастаңыз
Powiązane są z sieciami neuronów mózgowych zawiadującymi czynnościami oddechowymi, wydzielaniem hormonów oraz zachowaniem organizmu.
Komórki chromochłonne rdzenia nadnercza wywodzą się z tych samych ektodermalnych komórek pnia co zwoje współczulne.
оқуды бастаңыз
Zatem rdzeń nadnerczy można traktować jako zwój współczulny. Wydzielają one w 80% adrenalinę i 20% noradrenalinę.
Przywspółczulny dzielimy na część głowową (nerwy czaszkowe 3, 7, 9, 10) i krzyżową (S2-S4).
оқуды бастаңыз
przedzwojowe są długie i kończą się w zwojach blisko unerwianego narządu: 3 rzęskowy, 7 klinowo-podniebienny i podjęzykowy, 9 uszny, 10 wiele
Nerw miedniczny utworzony przez włókna przedzwojowe przełączają się w narządach i naczyniach krwionośnych miednicy mniejszej, jelicie grubym, odbytnicy, narządach płciowych.
оқуды бастаңыз
W moście znajduje się ośrodek przedzwojowy oddawania moczu (Barringtona), również w podwzgórzu znajdują się włókna przedzwojowe dla części krzyżowej.
Noradrenalina główny neurotransmiter zazwojowych włókien współczulnych a acetylocholina przywspółczulnych.
оқуды бастаңыз
Wyjątek w ergotropowych stanowią włókna cholinergiczne unerwiające gruczoły potowe, ślinowe i naczynia mięśni szkieletowych.
W układzie przywspółczulnym również NO syntetyzowany przez konstruktywną izoformę syntetazy NO zwaną NOS-1
оқуды бастаңыз
Oprócz neurotransmitera głównego wydzielane są kotransmitery albo neuromodulatory, modulujące efekt działania głównego.
Kotransmitery pozazwojowych włókien współczulnych to ATP i neuropeptyd Y.
оқуды бастаңыз
ATP główny neurotransmiter peptydergiczny niektórych naczyń krwionośnych i nasieniowodów powodujący ich skurcz
NPY uwalniają neurony o rytmicznym wzorcu aktywności – neurony unerwiające serce i naczynia krwionośne.
оқуды бастаңыз
NPY występuje tylko przy silnym pobudzeniu układu, oddziałuje na receptor adrenergiczny alfa-1.
NPY 13-36 czyli odszczepiony przez endogenną peptydazę dipeptydową fragment NPY działa troficznie (odżywczo) na naczynia krwionośne.
оқуды бастаңыз
Pobudza proliferację komórek mięśni gładkich naczyń, powodując przerost ściany pod wpływem długotrwałego pobudzenia.
Mechanizm ten przyczynia się do neurogennego nadciśnienia tętniczego w następstwie stresów.
оқуды бастаңыз
NPY pobudza angiogenezę: zwiększa aktywność mitotyczną i proliferację śródbłonka i miocytów ściany naczyń.
Efekty troficzne NPY wzmacniane są przez receptory beta-adrenergiczne, pobudzane przez noradrenalin i adrenalinę.
оқуды бастаңыз
Niektóre neurony wydzielają: PACAP – przysadkowy peptyd aktywujący cyklazę adenylanową wywierający wpływ troficzny
Również peptydy hamujące tj. galanina i enkefalina
оқуды бастаңыз
Niektóre neurony unerwiające ściany jelit i żołądka są histaminergiczne, unerwiające nerki – dopaminergiczne.
Głównym kotransmiterem przywspółczulnego jest wazoaktywny peptyd jelitowy VIP, pozazwojowy, rozszerza naczynia krwionośne ślinianek
оқуды бастаңыз
Wraz z VIP uwalnia się NO, również w oskrzelach.
Skurcz wypieracza moczu pobudzony poprzez receptory M2 i M3, w wyniku działania acetylocholiny i ATP (za pomocą receptora P2)
оқуды бастаңыз
Unerwiające podstawę i szyjkę pęcherza moczowego oraz zwieracz cewki moczowej są nitrergiczne. Uwalniają NO i CO. Mikcja
NO rozszerza naczynia krwionośne narządów płciowych zewnętrznych i ciała jamiste umożliwiając wzwód.
оқуды бастаңыз
ATP aktywuje receptor P2y komórek śródbłonka i wyzwala NO.
Kotransmisja dotyczy również włókien przedzwojowych, oprócz acetylocholiny wydzielone zostają również:
оқуды бастаңыз
PACAP, hormon uwalniający gonadotropiny GnRH oraz enkefalinę leucynową ENK-L.
Neurotransmitery peptydowe znajdują się w dużych pęcherzykach synaptycznych o średnicy 80 mikrometrów.
оқуды бастаңыз
Ich uwolnienie wymaga dużego napływu jonów Ca2+, czyli otwarcia dużej ilości kanałów typu N i P.
Aktywuje to dostatecznie dużą ilość synapsyn, czyli białek niezbędnych do egzocytozy dużych pęcherzyków.
оқуды бастаңыз
Do synapsyn zaliczamy: synaptotagmina, synaptobrewina, synaptofizyna, syntaksyna, snapina.
Modulatory i kotransmitery rozkładane są przez swoiste peptydazy, a cały proces trwa na tyle długo, że zdążą przebyć dość długą drogę.
оқуды бастаңыз
Przez co działają na daleko położone neurony na zasadzie transmisji parasynaptycznej.
Laminina – białko zewnątrzkomórkowe, pobudza wzrost aksonu.
оқуды бастаңыз
Netryna – czynnik chemotaktyczny naprowadzający rosnący akson na właściwy kierunek. Decydują również o regeneracji i reinerwacji.
Kolapsyny uwalniane przez wzrastający neuron powodują zapadanie jego cytoszkieletu, żeby nie dochodziło do odchyleń od kierunku wzrostu.
оқуды бастаңыз
Akson pobiera od komórki docelowej czynniki troficzne – takie jak czynnik wzrostu nerwów NGF.
NGF jest białkiem o dimerowej części aktywnej z dwóch podjednostek beta połączonych mostkiem disiarczkowym.
оқуды бастаңыз
Aktywna podjednostka ma budowę podobną do insuliny i insulinopodobnych czynników IGF-1 i IGF-2.
NGF wiąże się ze swoistym receptorem białkowym TrkA (kinaza tyrozynowa), który aktywuje forsforylację.
оқуды бастаңыз
NGF wiąże receptor, kompleks NGF i TrkA ulega endocytozie. Tyrozyna białka RAS zostaje ufosforylowana po wewnętrznej stronie aksonu
Cały kompleks zostaje antydromowo przeniesiony do jądra komórkowego, gdzie aktywuje receptor P75NTR.
оқуды бастаңыз
Uruchamia to kaskadę białek aktywujących mitozę MAPK, do czego niezbędnym warunkiem jest otwarcie kanałów Ca2+.
Zostają aktywowane Ca2+ zależne kinazy, które fosforylują cykliny – białkowe regulatory mitozy.
оқуды бастаңыз
Troficzne działanie NGF obejmuje także zróżnicowane i niedzielące się już neurony w fazie pomitotycznej.
Neurony przedzwojowe
оқуды бастаңыз
Autonomicznego układu nerwowego
Zajmują kolumny pośrednio-boczne rdzenia Th1-Th12 i L1-L3.
оқуды бастаңыз
Kształt wrzecionowaty, bardzo rozgałęzione drzewo dendrytyczne.
Potencjał spoczynkowy od -65 do -85 mili wolta. Potencjał czynnościowy długi, trwa 3-12 mili sekund.
оқуды бастаңыз
Hiperpolaryzacja następcza trwa aż do 500 sekund, zależy od otwarcia kanałów potasowych zależnych od stężenia jonów Ca2+.
Jest jedną z przyczyn wolnego rytmu spoczynkowego (0,5-5 herców) nielicznych neuronów aktywnych w spoczynku.
оқуды бастаңыз
Większość z nich to neurony milczące pobudzane tylko na drodze odruchów lub ośrodkowej.
Nawet w milczących występują szumy synaptyczne w wyniku dochodzących pobudzeń.
оқуды бастаңыз
Pochodzi ono od neuronów przedwspółczulnych zlokalizowanych w dogłowowej brzuszno-bocznej części rdzenia przedłużonego (RVLM).
W mniejszym stopniu także w podwzgórzu, moście i jądrach szwu.
оқуды бастаңыз
Pobudzające drogi zstępujące w pęczkach grzbietowo-bocznych, a hamujące brzuszno-bocznych i częściowo grzbietowo-bocznych rdzenia kręgowego.
Źródłem pobudzeń są również interoreceptory i eksteroreceptory.
оқуды бастаңыз
Drogi odruchów zamykają się w rdzeniu kręgowym, przebiegają często przez długie włókna propriospinalne z odległych segmentów.
Charakterystyczną cechą neuronów przed i zazwojowych w układzie współczulnym jest synchronizacja pobudzeń.
оқуды бастаңыз
Aktywność neuronów charakteryzuje się wyładowaniami zbiorczymi w postaci fal o zmiennej amplitudzie i częstotliwości.
Poprzez połączenia typu neksus pomiędzy dendrytami pobudzenie przenosi się na wiele neuronów jednocześnie.
оқуды бастаңыз
Również liczne kolaterale aksonów opuszkowo-rdzeniowych powodują pobudzenie dużej grupy neuronów.
Synchronizację przypisuje się również adrenalinie i serotoninie uwalnianej z zakończeń aksonów opuszkowo-rdzeniowych.
оқуды бастаңыз
.

Пікір қалдыру үшін жүйеге кіру керек.