fizykochem. od Kasi-1

Aktywność jonu a efektywne stężenie jonu

aktywność jonu jest obliczana jako iloczyn stężenia jonu i tzw. współczynnika aktywności y(gamma), dla którego wartość (dla rozcieńczonych roztworów) można obliczyć ze wzoru y(gamma)= -0,509 * z2(do kwadratu)* pierwiastek z I, gdzie z jest ładunkiem jonu, a I siłą jonową roztworu.

Bufory

Roztwory, których wartość pH po dodaniu niewielkich ilości mocnych kwasów albo zasad, jak i po rozcieńczeniu wodą, prawie się nie zmienia. Roztwór buforowy to mieszanina kwasu i zasady, czyli protonodawcy i protonobiorcy wg. teorii Bronsteda.

Dysocjacja elektrolityczna

To proces rozpadu cząsteczek związków chemicznych na jony pod wpływem rozpuszczalnika.

Efekt solny

Jednym ze sposobów zwiększenia rozpuszczalności soli trudno rozpuszczalnej jest dodanie soli, która nie ma wspólnego jonu z osadem. Rozpuszczalność danego związku zależy również od pH roztworu.

Efekt wspólnego jonu

Polega na zmniejszeniu rozpuszczalności związku w skutek obecności w roztworze jonów wchodzących w skład osadu, a pochodzących pierwotnie od różnych indywiduów chemicznych. Efekt ten jest tym większy, im osad jest trudniej rozpuszczalny.

Elektrolit

To substancja która stopiona lub rozpuszczona w rozpuszczalniku ulega dysocjacji. W roztworze pojawiają się swobodne jony, na skutek czego może ona np. przewodzić prąd elektryczny. Elektrolity słabe: tylko częściowo zdysocjowane na jony, np. H2S, H2SO3, HNO2 mocne: całkowicie zdysocjowane na jony: wodorotlenki litowców i berylowców.

Hydroliza

Reakcja podwójnej wymiany (często odwracalna), która przebiega między wodą i rozpuszczoną w niej substancją. W wyniku powstają nowe związki chemiczne. Jest szczególnym przypadkiem liolizy (solwolizy). Często przebiega w obecności katalizatorów(kwasów lub zasad).

Iloczyn jonowy

Rodzaj uproszczonej stałej równowagi reakcji autodysocjacji związków chemicznych, które są na tyle słabymi elektrolitami, że można pominąć w tej stałej stężenie niezdysocjonowanej formy związku.