Ziemia we Wszechświecie, dział 2, geografia, klasa 1 liceum

 0    73 Fiche    konopkaiga3
басу ойын өзіңді тексер
 
сұрақ жауап
galaktyka
оқуды бастаңыз
ogromne skupiska gwiazd i materii międzygwiazdowej poruszające się wokół wspólnego ośrodka masy.
współczesne poglądy na temat budowy wszechświata
оқуды бастаңыз
składa się w 5% z materii emitującej światło i w reszcie z ciemnej materii i ciemnej energii.
powstanie wszechświata
оқуды бастаңыз
13,8 mld lat temu, teoria Wielkiego Wybuchu
teoria Wielkiego Wybuchu
оқуды бастаңыз
według niej materia i energia były początkowo skocentrowane w jednym punkcie o dużej gęstości, a następnie zaczęły się rozszerzać. Proces ten nadal trwa.
II p.n. e Hipparch
оқуды бастаңыз
katalog gwiazd
1609-19, Jan Kepler
оқуды бастаңыз
3 prawa ruchu planet wokół słońca,
1929 Edwin Powell Hubble
оқуды бастаңыз
rozszerzanie wszechświata,
1976
оқуды бастаңыз
lądowniki na Marsie,
radioteleskopy
оқуды бастаңыз
umożliwiają obserwację obiektów, które są nie widoczne gołym okiem przez wysyłanie fal radiowych.
stacja kosmiczna
оқуды бастаңыз
statek załogowy na orbicie ziemskiej na którym robione są badania
sondy
оқуды бастаңыз
bezzałogowe statki kosmiczne, wysyłane w bardziej oddalone regiony
sztuczne satelity
оқуды бастаңыз
bezzałogowe statki, które są umieszczane na orbitach ciał niebieskich
lądowniki i łaziki
оқуды бастаңыз
sondy lub statki kosmiczne, które umożliwiają badanie powierzchni ciała niebieskiego
misje załogowe
оқуды бастаңыз
przeprowadzają eksperymenty, które byłyby niemożliwe na Ziemi
znaczenie badań kosmicznych
оқуды бастаңыз
rozwój GPS, lepsze tworzenie map, lepsze prognozy pogody,
gwiazdozbiory nieba pólnocnego
оқуды бастаңыз
88 gwiazdozbiorów
Skład Układu Słonecznego
оқуды бастаңыз
Słońce, powiązane z nim grawitacyjnie mniejsze ciała niebieskie oraz materia pyłowo-gwiazdowa wypełniająca przestrzeń międzyplanetarną. Zaczął się formować około 4,6 mld lat temu z obłoku materii międzygwiazdowej
Słońce
оқуды бастаңыз
99,87% masy Układu Słonecznego. Emituje światło i ciepło dzięki reakcjom termojądrowym w jego wnętrzu
planety (z czego powstały)
оқуды бастаңыз
pył kosmiczny i gazy złączone w jedną substancję po 100mld lat
planety (definicje)
оқуды бастаңыз
ciała niebieskie, które: krążą wokół Słońca, mają wystarczającą masę, by osiągnąć kulisty kształt, oczyściły sąsiedztwo z innych obiektów
planety grupy ziemskiej
оқуды бастаңыз
Merkury, Wenus, Ziemia, Mars. krótszy czas obrotu wokół słońca, dłuższy czas obrotu wokół własnej osi, mało lub 0 księżycy
Planety Olbrzymy
оқуды бастаңыз
Jowisz, Saturn, Uran, Neptun. dłuższy czas obrotu wokół słońca, krótszy czas obrotu wokół własnej osi, dużo księżycy
ciała niebieskie tworzące układ słoneczny
оқуды бастаңыз
planety, planety karłowate, planetoidy, asteroidy, komety, meteroidy, meteory, meteoryty, księżyce
planety karłowate
оқуды бастаңыз
są mniejsze i nie mają oczyszczonych orbit
merkury
оқуды бастаңыз
najmniejsza planeta, różnice temperatury między półkulami
Wenus
оқуды бастаңыз
najjaśniejsze ciało po słońcu i księżycu, które można zaobserwować gołym okiem. Gęsta atmosfera, ma globalne ocieplenie
Mars
оқуды бастаңыз
najchłodniejsza planeta grupy ziemskiej, 2 księżyce. Duże dobowe zmiany temperatury
Jowisz
оқуды бастаңыз
największy, 95 księżycy, silne wiatry
Saturn
оқуды бастаңыз
drugi pod względem wielkości, najmniejsza gęstość materii, pierścienie utworzone z lodu i skał
Uran
оқуды бастаңыз
zielonkawy kolor przez metan, małe wahania temperatur między półkólami
Neptun
оқуды бастаңыз
kolor dzięki metanowi, najsilniejsze wiatry
pas główny planetoid
оқуды бастаңыз
między planetami grupy ziemskiej i olbrzymami
pas Kuipera
оқуды бастаңыз
pas planetoid za Neptunem
planetoidy
оқуды бастаңыз
niewielki obiekty o średnicy nie większej niż 1000km
komety
оқуды бастаңыз
małe ciała niebieskie krążące wokół słońca. Składają się z lodu, zamrożonych gazów i okruchów skalnych. Składa się z jądra, komy i warkocza
meteroidy
оқуды бастаңыз
okruchy skalne mające do 10m średnicy. Kiedy wpadają w atmosferę, stają się meteorami, a jeśli dolecą do powierzchni Ziemi - meteorytami
Księżyce
оқуды бастаңыз
satelity naturalne, ciała niebieskie krążące wokół niektórych planet, planet karłowatych lub planetoid
Zaćmienie Słońca
оқуды бастаңыз
ziemia, księżyc, słońce
fazy księżyca
оқуды бастаңыз
nów, rosnący sierp, pierwsza kwadra, rosnący garb, pełnia, malejący garb, ostatnia kwadra, malejący sierp, nów
doba gwiazdowa
оқуды бастаңыз
rzeczywisty czas pełnego obrotu ziemi. Zawsze odbywa się z zachodu na wschód
doba słoneczna
оқуды бастаңыз
24h
prędkość kątowa
оқуды бастаңыз
w ciągu godziny następuje obrót o 15 stopni, dotyczy wszystkich punktów na ziemi
prędkość liniowa
оқуды бастаңыз
zmienna i zależy od szerokości geograficznej. Największa na równiku
Konsekwencje ruchu wokół własnej osi
оқуды бастаңыз
występowanie dni i nocy, pozorny ruch słońca i innych ciał niebieskich, siła Coriolisa, spłaszczenie Ziemi przy biegunach, różnice czasu na Ziemi
widnokrąg
оқуды бастаңыз
linia pozornego styku terenu widziana przez obserwatora ze sklepieniem niebieskim
siła Coriolisa
оқуды бастаңыз
działa na ciała poruszające się w pobliżu jej powierzchni. Powoduje, że kierunek ruchu ciała jest odchylany w prawo na półkuli północnej i w lewo na południowej
pływy
оқуды бастаңыз
cykliczne podnoszenie się i opadanie poziomu mórz i oceanów wywołane oddziaływaniem grawitacyjnym Księżyca i Słońca oraz ruchem obrotowym Ziemi.
czas oparty na ruchu Słońca
оқуды бастаңыз
czas prawdziwy słoneczny
czas średni słoneczny
оқуды бастаңыз
czas wyznaczany przez słońce średnie, czyli fikcyjny obiekt, którego wyobrażony ruch odbywa się ze stałą prędkością wokół płaszczyzny równika.
przesilenie letnie
оқуды бастаңыз
21 czerwca
równonoc wiosenna
оқуды бастаңыз
20 marca
równonoc jesienna
оқуды бастаңыз
22 września
przesilenie zimowe
оқуды бастаңыз
21 grudnia
5 stref oświetlenia ziemi
оқуды бастаңыз
1 międzyzwrotnikowa, 2 umiarkowane, 2 podbiegunowe
deklinacja słońca w stopniach
оқуды бастаңыз
przesilenie letnie 23`26', równonoc 0`, przesilenie zimowe -23`26'
II w n. e Klaudiusz Ptolemeusz
оқуды бастаңыз
geocentryczność
1543 Kopernik
оқуды бастаңыз
heliocentryczność
początek XVII w Galileusz
оқуды бастаңыз
plamy na słońcu, pierścienie Saturna, księżyce Jowisza,
1687 Isaac Newton
оқуды бастаңыз
teoria grawitacji
XVII w. Jan Heweliusz
оқуды бастаңыз
mapy Księżyca, atlas nieba,
1905,1916 Einstein
оқуды бастаңыз
szczególna i ogólna teoria względności
1957
оқуды бастаңыз
pierwszy satelita
1961 Juri Garagin
оқуды бастаңыз
1 człowiek w kosmosie
1969 Neil Armstrong,
оқуды бастаңыз
1 człowiek na księżycu
1992
оқуды бастаңыз
Aleksander Wolszczan, odkrycie 1 planety poza układem słonecznym
2014
оқуды бастаңыз
1 lądownik na jądrze komety.
wzory na przesilenie letnie, sposób 1
оқуды бастаңыз
rak: h = 90 - x +23'36 równik: h = 90 + x - 23'26 południowa: h = 90 - x - 23'26
wzory na przesilenie zimowe sposób 1
оқуды бастаңыз
północna: h = 90 - x - 23'26 równik-koziorożec: h = 90 + x - 23'26 podbiegunowe h = 90 - x + 23'26
wzory na równonoc (wszystkie sposoby)
оқуды бастаңыз
1) h = 90 - x 2) N = + i S = - h = + x 3) h = 90 - x
wzory na przesilenie letnie sposób 2
оқуды бастаңыз
N = + i S = - hgn = 90 + x - 23'26 2) hgs - x + 23'26 - 90
wzór na przesilenie zimowe sposób 2
оқуды бастаңыз
N = + i S = - 1) hgn = 90 + x + 23'26 2) hgs = 90 - x - 23'26
wzór na przesilenie letnie sposób 3
оқуды бастаңыз
h = 90 - a gdzie a = x - 23'26
wzór na przesilenie zimowe sposób 3
оқуды бастаңыз
h = 90 - a gdzie a = x + 23'26

Пікір қалдыру үшін жүйеге кіру керек.